ಪ್ರೇಮ ಕಾರಂಜಿ

ಮುಂಜಾನೆಯ ಸವಿಗನಸು
ಮೇಲೆ ನೋಡಿದಾಗ ಅಂದುಕೊಂಡೆ
ಎಲ್ಲೋ ನೋಡಿದಂತಿದೆಯಲ್ಲ,
ಚುಕ್ಕೆಗಳು, ನಕ್ಷತ್ರಗಳು
ಆ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳು
ಮುದ್ದಾದ ಗುಲಾಬಿ ಹೂ
ಚುಂಬಿಸಬೇಕೆನಿಸುವದಲ್ಲ
ಪಚ್ಚೆ ನೆಲದ ಹಾಸು
ನೀಲಾಗಸದ ಹೊದಿಕೆ
ಸವಿನಿದ್ದೆ

ಕನಸು
ಕನಸೆಲ್ಲ ನೀರಾದ ಮೇಲೆ
ಉಳಿದಿದ್ದು ಬರಿ ಈ ಓಲೆ
ಮಕರಂದವನರಸುವ ಮಧುಕರನಾದೆಯೆಲೆ
ಊ ಹೂವೆ
---
ಬಹುಷಃ ಈ ಕವನದ ಅರ್ಥವನು ನಾನು ಹೇಳುವುದು ಉತ್ತಮ
ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನ ಗೆಳತಿ ಅವನ ಬಿಟ್ಟು ಹೊಸ ಕನಸಿನ ಹಿಂದೆ ಹೋದ ಕಥೆಯಿದು.
ಅವನ ಬಳಿ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದ್ದು ಅವಳು ಬರೆದ ಓಲೆ ಅಷ್ಟೆ.
ಮಕರಂದವನು ಹುಡುಕುವ ದುಂಬಿಯಂತೆ ತನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಬಗ್ಗೆ ಆತನ ಬೇಸರವನ್ನು ಕವನದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರುವೆನು ಹೀಗೆ.